De titel zegt alles al. De plaat doet denken aan de gloriedagen van Giorgio Moroder (Wie? Ga je schamen!) maar is toch echt van een van de meest actieve artiesten die ik ken: Mark Lanegan, mijn favoriete zanger.
Goede rokerige whiskey-stem, ooit van The Screaming Trees, meegedaan met Queens Of The Stoneage, Soulsavers en brengt solo ook nog eens met verblindende snelheid materiaal uit. Blues Funeral (goede titel, trouwens) is alweer uit 2012 en daar staan een paar juweeltjes op. Check vooral even het nummer Leviathan en Bleeding Muddy Water om een goede impressie te krijgen van het talent van deze man om, naast goede nummers schrijven, ook zijn ziel en zaligheid er in te weten te leggen. Mocht u Spotify hebben en meer van deze geweldige artiest willen horen dan heb ik hier een extragratis link voor u. Voor nu doet u het even met de live-uitvoering van Ode To Sad Disco!