Binnen de redactie loopt er een scherpe scheidslijn tussen het pro- en anti-Spinvis kamp. Het bijzondere daarbij is dat deze scheidslijn exact gelijk loopt aan die tussen vegetariërs en vleeseters. Op basis van deze niet-representatieve steekproef zou je dus kunnen stellen dat we vanavond Vega-muziek hebben in de RCLNM. En nou niet gelijk gaan zeggen dat Spinvis vlees noch vis is, Flepz. Dat is flauw. Nu kan ik niet zeggen dat ik à lles van Spinvis even geweldig vind, maar de laatste jaren heeft hij godzijdank dat irritante kleinkunst gepriegel met Simon Vinkenoog achter zich gelaten, en is weer gewoon pop/rock liedjes gaan maken. Zijn teksten zijn als immer van een Reviaanse schoonheid en wat mij betreft Nobelprijswaardig. Bijgaand juweeltje, van zijn inmiddels uit 2011 daterende laatste album, is wat dat betreft een prachtig voorbeeld.
Account aanmaken
Welkom! registreer voor een account
Er zal een wachtwoord naar je gemaild worden
Wachtwoord herstel
Vind je wachtwoord terug
Er zal een wachtwoord naar je gemaild worden
Het ding met ‘m is dat-ie inderdaad nogal eens aardige muziek componeert en prima teksten, maar daarbij dan weer wel het liefst zijn klep dicht mag houden. Kolere, wat heeft die gast een irritante stem. Of hij gebruikt ‘m irritant, daar wil ik vanaf zijn.
Het poëtische nivo háált het niet bij AC/DC’s Highway To Hell.
Nu weet ik als vegetariër niet of ik Spinvis niks of juist geweldig zou moeten vinden, maar ik vind hem intens kut. Maar ik eet dan ook geen vlees uit liefde voor dieren, maar vanwege een intense haat voor planten (die echter verbleekt bij mijn ongenoegen die ik voor de muziek van Spinvis voel, een diepe, alles verzengende gevoel van onplezierigheid).
zat in de tram, tram bracht mij naar het strand
je hondje was dood
je man vond het niet leuk
je dacht nog ach laat maar
ik zei koop een nieuwe
de tram kwam aan
we stapten uit
je zei ga je mee
naar het cafe
maar
nee ik wilde naar het strand
[spinvis kan dit veel beter]
/lifelog
<3 spinvis voor deze
Echt, ik luister nog liever naar het gekweel van Xander de Buisonjé dan naar dat irritante gefluisterpraat van Spinvis.
Morgen maar weer een TOP2000 kneitert waar je hersens niet voor aan het werk hoeven. Want anders wordt het te moeilijk voor jullie.
Altijd een sterk argument, ‘je begrijpt de tekst/muziek niet en je bent te beperkt om deze muziek te waarderen’. Jawel kut, ik begrijp het wel, maar vind geen hol aan dat zwakzinnige quasi-intellectuele geneuzel en moeilijkdoenerij.
Hetzelfde argument kunnen overigens Blof- en Frans Bauer-fans gebruiken om anderen mee om de oren te slaan.
‘Ik ben beter dan jou, want ik hou van moeilijke muziek’. Dood moeten ze, die culturele yuppen.
Hier, godverdomme, met je poezie. Wat nodige hardheid.
https://www.youtube.com/watch?v=RKic-JR4phQ
“Reviaanse schoonheid”
Waar is mijn kotsemmertje?
Daar kan ik dus gewoon lauwe pis van krijgen, anderen die zeggen wat ik wel en niet mooi moet vinden. Net als met die zogenaamde literatuur (Reve!) op de middelbare school. ‘Wij vinden dat mooie literair verantwoorde boeken, dus jij moet een hele stapel van die werken lezen, want dat is goed voor je’. Nee kut, ik lees al sinds mijn 12e de meest geweldige SF, zal ik die boeken eens even rectaal bij jou komen inbrengen?
/jeugdtrauma
Een Jacky is de nieuwe Dicky.
Ja, man man, ik weet het, moet me niet zo laten opfokken. Maar daar krijg ik het warm van, en dat scheelt weer stookkosten, dus er zit ook een voordeel aan.
Jack Random is de nieuwe Al Gore en gaat ons milieu eigenhandig redden.
Jack, ga effe rustig liggen en vertel over je jeugd
JACK 4 PRESIDENT!
Nee ik ga over vandaag vertellen, want dat moet ik ook kwijt.
Wij, van de organisatie, hebben een nieuw intranet. Interactief enzo, met social media dingetjes, en een eigen profiel pagina. Met foto. Dus ik zet daar een foto van Homey D. Clown op. Beetje eigenheid, denk ik, persoonlijke touch, niet die dikke en saaie kop van mijzelf, gewoon wat anders. Want die kennen mijn collega’s al.
Krijg ik een mail. Mag niet. Niet zakelijk en herkenbaar. Nou prima, dan ruim ik die hele pagina toch gewoon leeg. Ben ik lekker profielloos, 100% grijze muis.
Otto den Besten. Godverdomme de beste creatie van Koot&Bie op de vrije Haagsche jongens van de Tegenpartij na.
neem een foto van Spinvis!
Als we dan toch zeiken: Het is niet te geloven. Creëer ik net op de muziekspeler bij ons op kantoor een requestfunctie zodat zeikende collega’s via hun eigenste browser ook eens een nummertje in de lijst kunnen gooien… het eerste wat ze doen is Coldplay aanvragen.
wij hebben besloten dat jij Coldplay mooi moet vinden
Winter: erwtensoep, wollen muts en wanten, warme chocomelk met slagroom en Jack die heerlijk steigert over allerlei nieuwerwetsigheden.
Alleen Goethe zou zeggen: Alleen de enorme inspanningen die het leven van ons vergt leren ons de goede dingen ervan waarderen. Des Lebens Mühe lehrt uns allein des Lebens Güter schätzen. (zwaait met vingertje, spuug op de lip) Otto, we missen je.
!
Als stevige Spinvishater moet ik zeggen dat deze me meeviel. Waar ik vooral een schijthekel aan heb is als hij in de gebiedende wijs gaat zingen;
Voel dit, zie dat, ga daar, wees niet zo, leef zus, ruik dit , kots daar… Zoals die “hit”van een paar jaar geleden. Dan heb je mij pas met kromme tenen naar de valdispert aan het rennen.
Die man lijkt wel een oneindig verdriet en korzeligheid met zich mee te slepen, naast inderdaad een voor zang zeer ongeschikte lijzige zeikstem en voor clips een verschrikkelijk jankerige zeikharses.
Let wel; Dit soort afzien maakt elke dag weer dat ik gemotiveerd ben om dan maar zelf muziek te maken.