Zondagochtend, alarm: er werd aangebeld bij de bunker. Wie o wie? Was het weer een ex van G., de dealer van Global, of een dagvaarding voor Flep? Geen idee, de beveiligings-camera is al tijden kapot (todo-lijst Reet). Weer ging het deur-alarm, zucht, geen zin om op te staan. Taart was al naar de kerk, Frisco was nog in billenland, Blues stond het spuug uit zijn mondharmonica te kloppen en de rest… laat maar. Het is sowieso de taak van de bottom bitch om de deur te beantwoorden, dus duwde ik met veel moeite de 14cm dikke stalen deur open. Hé, het was kameraad Ludo: of we ook verzoekjes deden? Nee, maar omdat ie extra-veel op de advertenties had geklikt maken we een uitzondering.
The Orb en Lee Scratch Perry. Twee mixers, producers en ambient-veteranen samen met de stoffelijke doorrookte hoogbejaarde resten van een rasta-clown die ooit als innovatieve producer erg belangrijk is geweest voor het ontstaan van het moderne reggae-geluid. Fussball is niet hun beste werk, maar er schijnt verderop een belangrijk voetbaltoernooitje gehouden te worden, vandaar.
Baas! Hier met King Tubby.
https://www.youtube.com/watch?v=Qe9GYda9Wyg