Helaas, helaas, een levende legende is niet meer! De Black Crowes stoppen er na bijna 25 jaar mee, want heel banaal ruzie om de centen. Terwijl net het ultieme succes was behaald: dit jaar eindelijk voor het eerst doorgedrongen tot de Top2000, met twéé nummers tegelijk nog wel! Vooral in de vroege jaren 90 leverden de Crowes het ene na het andere zwaar heersende album, zoals Amorica uit 1994, waarop bijgaand nummer prijkt. Een gevoelig nummer als het ware, al heersen ze ze in mijn ogen met name zwaar de pan uit vanwege hun spetterende bluesrock nummers.
Account aanmaken
Welkom! registreer voor een account
Er zal een wachtwoord naar je gemaild worden
Wachtwoord herstel
Vind je wachtwoord terug
Er zal een wachtwoord naar je gemaild worden
Counting Crows brengen de herinneringen op gang………gedachten over Tie-dye-shirts, hoge stomme Slash-hoeden, van GNR naar Grunge, langzame zeikmuziek en over die clash in de feestcommissie op school. De alto’s wilden stage-diven terwijl wij gingen voor de Tunnel or Terror. Het werd ‘Jeremy’ en stage-diven natuurlijk…. Om half 11 echter, werd het feest voortijdig beëindigd toen zo’n tie-dye ongeschoren okel-meisje knock-out ging vanwege een Dr Martens op haar hoofd tijdens het het stage-diven.
Tja dat komt ervan. ….van die Alto muziek.
/vanuit de 90’s
“Counting Crows”???
is de positiviteitsweek al voorbij? dan kan ik zeggen dat ik ze beide niks vind 😉
in het kader van de dodenherdenking: http://vimeo.com/27295108