D
e onlangs in gebruik genomen taser, ofwel een stroomstootwapen, is nu al een doorslaand succes bij de politie. Na het taseren van een onschuldige man in Amersfoort vond de politie dat ze wel genoeg gedaan had en liet de man, een hartpatiënt, achter met één van de pennen van het wapen in zijn lichaam. Wij belden absoluut niet met de persvoorlichter van de politie en vroegen hem of haar het volgende dus niet.
Hoi, persvoorlieger. Hoe zit dat, met die taser in Amersfoort?
Goedemiddag meneer Retecool. Nou, wij gingen dus af op een melding van een gewapend persoon, dus toen er een ongewapende meneer aan kwam lopen, leek ons dat een uitgelezen moment om hem de tyfus te zappen. Dat kan geheel en al geen kwaad, overigens. We doen dat onderling ook vaak op het bureau.
Maar die meneer was dus een onschuldige buurtbewoner. Zijn buurvrouw riep dat nog tegen uw agenten.
Luister, meneer Retecool. Het was een stressmoment. En agent Berend Bankschroef wilde even ontladen. Letterlijk. Dus die meneer was gewoon op het verkeerde moment op de verkeerde plek. Maar zie het positief: we weten nu wel dat die tasers werken.
Die meneer brak zijn elleboog..
Ja, maar dat kwam door het vallen hè. Niet door de taser.
Ik.. Maar.. Wat.. Goed, whatever.. Is het niet de bedoeling dat jullie achteraf kijken of de getroffen persoon in orde is? Nazorg en zo?
Ja, dat deden de agenten toch? Berend Bankschroef trok één van de pennen eruit. Aangezien meneer toen niet dood ging, was de nazorg klaar. Hij zei zelfs nog tegen die buurvrouw dat ze het goed moest bekijken, hoe hij die pen eruit haalde, zodat zij die andere eruit kon halen. Maar dat deed meneer zelf al, dus die gebroken elleboog viel best mee. En nogmaals, het was een stresssituatie, hè. En Berend Bankschroef was dus nu één van zijn pennetjes kwijt. Dus de volgende onschuldige had hij moeten neerschieten of met 14 collega’s moeten nekklemmen. En dan moeten we dat weer in de doofpot stoppen.
Is het niet handiger om eerst te kijken of u de verdachte in het vizier heeft voor u overgaat tot taseren en daarna te zeggen: ‘Bekijk het maar, ik ga’?
Zoals de Amerikaanse agenten zeggen: ‘Where is the fun in that?’
U moet begrijpen, meneer Retecool, dat we die tasers niet voor niets hebben. Die hebben we om te gebruiken. Wacht. ZIE IK DAAR EEN MES!?!?
Meneer de persvoorlieger, ik wil alleen een appel schi…
*ZAP*
Naschrift van de redactie: Gelukkig heeft Bas Taart geen hart, anders had dit heel fout kunnen aflopen. De persvoorlichter van de politie heeft snikkend van het lachen zijn collega’s er nog even bijgeroepen. Slechts drie van hen probeerden vervolgens ook schaterend hun taser uit op Taart.
Ik vind het schokkend nieuws!
De vonk sloeg duidelijk over tussen die persvoorlichter en Bas Taart!