In de zaterdagdigiditie van NRCqxyz of welke variant op het NRC het nu weer is stond een bizar stuk over commissarissen van overheidsdeelnemingen. Die vinden het namelijk nogal lastig dat de eigenaar van deze bedrijven zich met het runnen van dat bedrijf bemoeit. Dit is geen satire. Het komt niet van de Speld.
De overheid als ‘actief aandeelhouder’. Dat moeten we niet willen, zegt Frans Cremers – zowel commissaris bij Schiphol als NS geweest.
“Ik heb daar gezien hoe de overheid een activistische aandeelhouder werd en allerlei rechten wilde waar het geen recht op heeft.”
Schiphol Group is voor 69,77% in handen van de Staat der Nederlanden, en voor 92% in handen van Nederlandse overheden. NS is 100% in handen van de Staat der Nederlanden, en hier hebben we dus een beroepscommissaris van het niveau waarbij zelfs Quote zich afvroeg “Wordt het geen tijd om niet langer te kijken naar hoeveel commissariaten een mens kan verzamelen, maar ook wat iemand ermee doet?” die even voor de eigenaar van onze infrastructuur gaat bepalen waar die wel of niet recht op heeft. Dit is dus geen satire. Het komt niet van de Speld.
Wat volgt na het citaat is een treurballade in as mineur met als hoofdmelodielijn de klaagzang over het strategisch belang van de overheidsbedrijven. Dit voert men langzaam op, via een stuk met dissonanten over inhoud versus politiek belang, met als climax het beklag dat Minister Dijsselbloem graag wil dat de treinen op tijd rijden, terwijl de NS zelf graag met Europese investeringen bezig wil zijn. Vertaling: de commissarissen vinden het niet zo erg als het staatsbedrijf niet bezig is met het uitoefenen van de core business en onze opdracht vanuit de samenleving, als er maar op de Europese markt met aandelen gekaart kan worden. Een beter argument waarom het privatiseren van deze bedrijven compleet mislukt is had ik zelf niet kunnen bedenken: door de privatisering heeft het treinbedrijf volgens zakenmensen belangrijkere zaken te doen dan treinen te laten rijden, maar of de eigenaar zich er even buiten wil houden…
Ik dacht dat de NS nooit van de staat was; dat ze meteen na het samenvoegen van particuliere en staatsbedrijven een commerciële partij waren geworden. Eigenlijk gaat het er om dat je alle zaken die je collectief wilt regelen, omdat alle burgers daar belang bij hebben, niet kunt overlaten aan partijen waar enkel sommige burgers belang bij hebben. Dat geldt voor het spoor, maar ook energiebedrijven (verkocht aan Duitsers en Zweden), kabel-infrastructuur (verkocht aan Amerikanen), afval en rioolwaterverwerking (deels verkocht aan Amerikanen, na credietcrisis in handen van Chinezen, ook al met zo’n geweldig belang bij een schone natuur).
Overigens rijden de treinen op tijd en ruimschoots boven de afgesproken norm. (95%/93%)
http://www.ns.nl/binaries/content/gallery/NS/evenementen/punctualiteitsmonitor/punctualiteitsmonitor-aug-2015.png
In ieder geval tot ze de treinen weer mee moeten tellen die geschrapt worden. Want als er van de 100 treinen 33 te laat dreigen te zijn schrap je gewoon 30 treinen, en dan zijn de 3 treinen die wel te laat zijn maar 5% van de 60 die er rijden. Alsof een ziekenhuis patienten die kans hebben om te sterven weigert omdat anders hun percentage sterfgevallen omhoog zou gaan.
Alleen treinen, die 48 uur of minder voor vertrek zijn geschrapt, tellen als uitval. De treinen die meer dan 48 uur voor vertrek zijn geschrapt, tellen niet mee. Mansveld, W.J. (8 september 2015). Kamervragen leden De Boer en Veldman (beiden VVD) over het bericht dat de NS spitstreinen elders in het land schrapt ter bevordering van SAIL in Amsterdam, antwoord 5.
Op zich is dat prima. Het geeft de NS de mogelijkheid om zich binnen redelijke termijn aan te passen én de reiziger te informeren.
Dus jouw bewering dat treinen die“te laat dreigen…” niet meetellen, is niet waar.
Ziekenhuizen schuiven verstervende, afgeschreven bedliggers letterlijk naar buiten. Naar huis (met een rollator afhankelijke echtgenote als verzorging), een hospies (waar een verpleegkundige injecties geven mag, maar de rest van de zorgverleners bestaat uit vrijwilligers) of naar een specialistisch centrum (als medisch experiment) als het versterven anders te lang gaat duren.
Wie bij de buren sterft, geldt niet in bij de eigen sterfgevallen.
Reken maar dat het terugdraaien van privatisering bakken met geld gaat kosten. wat in het verleden nog X miljard verkocht is, zal voor 2X miljard teruggekocht moeten worden. inmiddels is de boel dan overigens al behoorlijk uitgekleed. Zaken als onderhoud zijn bij een private partij net even minder interessant. daar wordt gewoon gerekend. Wat kost onderhoud en wat kost een flinke storing als we wat minder onderhoud plegen? vervolgens wordt net datgene gedaan wat het efficiëntst is. Dat kan inderdaad tot gevolg hebben dat er af en toe bij een ongelukje wat slachtoffers vallen. Ook dat (samen met eventuele imagoschade is meegenomen in het model.
De boel is hier juist niet geprivatiseerd, de staat is nog eigenaar. Wel hebben deze bedrijven een zelfstandig bestuur dat de aandeelhouder maar lastig vindt.
Wel de eigenaar zijn en toch vrijwel niets te zeggen hebben, dat heeft
PaarsLubbers III toch mooi geregeld.Het komt al jaren op mij over van: wel de lusten, niet de lasten. Je maakt het een bedrijf bijna onmogelijk om goed te functioneren door diverse bezuinigingen, eist wel afdracht aan de Staat en staat als een klein kind te janken als dingen fout gaan. He he, hoe zou dat nou komen.
De woningmarkt, hebben we het daar al over gehad? Wel miljarden binnen willen halen aan heffingen terwijl het onroerend goed in waarde is gekelderd, eisen dat alles aan milieueisen en isolatie voldoet maar tegelijk de duimschroeven aandraaien waar het gaat om huurverhoging (waar noodzakelijk, ik ben er niet voor in veel gevallen) en de sociale woningmarkt op slot zetten. En nee, dan is een Maserati echt niet de hoofdoorzaak.