Als je te dik bent of de wandelende schoorsteen uithangt dan is dat problematisch. Niet alleen voor je omgeving of Greenpeace als je op het strand ligt, maar met name voor jezelf. Gelukkig oud ga je er meestal niet mee worden.
Nu valt het hier in Nederland qua het bemannen der harpoenen nog wel mee, maar in Groot-Brittannië is het letterlijk een enorm probleem. Zo’n 70% van de mannen en 76% van de vrouwen heeft daar ernstig overgewicht. Iedereen die wel eens een voet op dat eiland heeft gezet weet onmiddellijk waar je de levertraan moet halen. Het is daarom een wonder dat de Japanse vloot niet al jaren op de loer ligt voor de Engelse kusten.
Nu weet iedereen dat overgewicht slecht voor je is. Vaak is het ook nog eens de combinatie van overgewicht én roken. Want van roken slank je af, zeggen ze. Echter, eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat het twee van de lastigste verslavingen zijn om vanaf te komen.
Het aantal excuses dat rokers en veeleters voor zichzelf weten te verzinnen, grenst daarbij aan de hoeveelheid niet nagekomen verkiezingsbeloftes van Mark Rutte. Met name de hellend vlak-argumenten worden door de rokers en dikkertjes meteen van stal gehaald “Maar drank dan? En rondlopen in de binnenstad?”. Waarop wij dan meestal roepen dat picknicken op het talud van een schietbaan qua ongezonde dingen net zo’n steekhoudend tegenargument is.
In Engeland hebben ze dat heel erg goed door en willen ze een stapje verder gaan: geen operatie tot je gestopt bent met roken of voldoende bent afgevallen. Controversieel? Diskriminantie? Wellicht, maar bedenk eens het volgende:
We hebben allemaal een roker of veelvraat het volgende wel eens horen drogredeneren: “Ja, dood ga je toch! Een beetje eerder maakt toch niet uit”. Ja, tof. Alleen: iedereen die wel eens Diabetes Type 2 in een laat stadium heeft gezien of van dichtbij heeft meegemaakt wat (long) kanker met je doet, weet dat de manier waarop je uiteindelijk deze aardbol verlaat wel degelijk iets uitmaakt. Al is het maar voor diegenen die je liefhebben. Het is zelden opeens over: niet de gezellige roker die van het ene op het andere moment stopt met ademen of de leuke dikkerd die plotseling omrolt. Vaak gaat daar een lange lijdensweg aan vooraf, stikkend in je eigen slijm. De kans op heel oud worden is dan ook niet erg groot bij rokers. Bij overgewicht is door betere behandelingen het risico minder maar erg leuk is het allemaal niet. Naast het verhoogd risico op Diabetes kan je jezelf afvragen wat de kwaliteit van leven is. Dat je knietjes zo’n zeer doen door het torsen van je te zware lijf dat je met een stok of krukken moet lopen en je na twee trapjes omhoog al een dag moet bijkomen. Onze hobby is het niet.
De vraag is dan ook: als mensen zichzelf willens en wetens de vernieling in helpen, mag je dan van ze eisen dat ze eerst hun nare gewoontes stoppen voor je ze op de operatietafel legt? Met name als je kans om deze te overleven daardoor veel groter wordt? Lastig dilemma, vinden wij hier want waar trek je de grens? Iemand die meer BBQ doet dan normaal ook eerst minder vlees laten eten? Of de mensen die gezellig een glaasje wijn drinken elke dag ook laten minderen? Aan de andere kant, het is niet alsof je ze vraagt hun eerstgeborene aan Satan te offeren*. Enfin, we leggen dit voor aan u, de ietwat corpulente rokende, reaguurder en / of afgetrainde topsporter.
*Rokende veelvraten Googelen dit nu om te zien of het serieus een optie is in plaats van te stoppen.
Laden ...
Nope. Nopenopenopenopenope! NOOOOOOOOOOOOOOPE!!!! NOPE!
Heel eng voorstel. Je haalt de argumenten zelf al aan, waar stop je? Roken is slecht voor je, dat klopt. Dik zijn is ook slecht voor je. Auto rijden is potentieel ook slecht, net als fietsen.
En wat dan voor stratenmakers? Die hebben ook zelf gekozen voor zwaar werk, moeten die zich eerst laten omscholen voordat ze geopereerd worden? Of moet de werkgever daar voor gaan betalen dan?
Moet iemand die zijn benen breekt tijdens het sporten dan ook zelf betalen? Of beloven nooit meer te sporten?
Je opent een enorme beerput als je dit soort dingen gaat doen. Zolang je je verplicht moet verzekeren á €90 per maand (of meer) en ook nog eens een eigen risico van €350,- (of wat het volgend jaar ook gaat worden) aan je kloten krijgt moeten we dit soort dingen zeker niet gaan doen.
/seth
Als je maar X longen hebt weg te geven aan 3X patiënten en de helft daarvan rookt, dan gaan die niet direct voor nee, want het totaal aantal quality adjusted life years dat je wint door ze aan een niet-roker te geven (of aan een jonger persoon, of aan iemand met een beter passend immuunsysteem etc etc) is hoger. Dus juist ook bij wel levensreddende behandelingen kan het een goede keuze zijn.
Maar, dat dan weer wel, als die koers gevaren wordt en wij de onzen minder recht hebben op zorg, doe mij dan maar een stukje premie terug. Die zorgverzekeraars maken al meer dan genoeg winst op deze dikkerd/rokerd/persoon-die-van-hoge-gebouwen-springt/waar-je-me-ook-voor-aanziet-ons-is-de-anoniem-hier nu hij nog wel theoretisch behandeld mag worden (maar het toch niet nodig heeft).
Het slechte nieuws? Van leven ga je dood..Eigen schuld,dikke bult (eigenlijk van je vader en moeder, vooral die laatste). U kost dus alleen maar! Dat u het even weet!
http://defusie.net/de-terugkeer-van-de-korperkultur/
Alle doden terug naar Moratoristan!
Toxteth, de meeste mensen sterven in bed.
Slaap lekker.
Nee, dat was eens zo. Tegenwoordig als een persoon op leeftijd vredig dreigt te sterven in zijn slaap in het verzorgingstehuis, dan gaat er een alarm op de hartbewaking af en komt er een AED en een ambulance. Dan wordt diegene gereanimeerd, en sterft vaak binnen een paar dagen alsnog. Maar die paar dagen zijn natuurlijk onbetaalbaar. *kuch*
En verder wat Midas zegt. https://www.youtube.com/watch?v=ndeWni930Ws
Educatie lijkt me hier de sleutel. Als je een kostbare long krijgt en die tegen beter weten in vervolgens weer naar de tyfus rookt, zou het fijn zijn als de maatschappij u daar op terechtwijst . Het bijbehorende gevoel van totale schaamte is ook een aangeleerd iets. Geen concessies op onderricht dus en deel die fuckin’ kennis zo veel mogelijk.
Geen van drieën eigenlijk… Maar JA komt er misschien toch nog het dichtst bij. De middelen zijn nooit genoeg om iedereen de best mogelijke zorg te geven. Er moeten keuzes gemaakt worden op grond van urgentie (nu direct opereren of hij gaat dood) en zinnigheid (oma is 88; we kunnen haar 4 uur opereren en dan leeft ze misschien nog een paar maanden langer, maar uit bed komt ze niet meer). Maar “eigen schuld” kan ook een argument zijn om andere dringende zaken prioriteit te geven. Roken en in iets mindere mate obesitas vallen in de categorie eigen schuld.
Maar als de OK vrij is en het team gewoon beschikbaar dan mag je natuurlijk niet de operatie weigeren puur uit “eigen schuld, dikke bult” overwegingen.
En toen waren die “Death panels” om te beoordelen of een operatie nog wel zin heeft ineens niet zo’n slecht idee meer.