Vretecool-connaisseurs weten wellicht nog dat de Aldi een naam hoog heeft te houden wanneer het om bakken kant-en-klaar voor voor weinig gaat. Immers, de Lasagne van de Aldi was gewoon prima weg te hakken.
Vandaar dat we nog maar eens een keer naar de Aldi zijn afgereisd in het pittoreske Rotterdam-Charlois, om daar naar de achterkant van de zaak te stiefelen, alwaar de kant-en-klaar bakken voer gekoeld staan te wachten op een nieuw slachtoffer. Zoals alles bij de Aldi, staan de bakken voer in grote dozen te wachten op een hand die ze bevrijden uit de koelkasten van de van origine Duitse grootgrutter.
De inmiddels bekende en eigenlijk ook al legendarische Mama Mancini Lasagne Bolognese staat ons vanuit het koelschap vriendelijk toe te lachen, tussen de enorm grote selectie Aziatische kant-en-klaar maaltijden. Aldi koopt haar Aziatische maaltijden bij Plaza Foods uit Nijmegen. Deze voerfabriek is opgericht door de broeders Chang die hun centen hebben verdiend met een gigantische vreetschuur in Nijmegen, die gespecialiseerd is in Aziatisch eten. Dat doen ze daar al ruim 25 jaar en het was blijkbaar tijd voor iets nieuws.
Ja, zeg maar!
Aangezien de broers nogal wat ervaring hebben met enorme hoeveelheden voedsel te bereiden, leek het de heren een goed idee om dit op grotere schaal te doen voor supermarkten. En niet geheel zonder succes, want inmiddels zijn ze hofleverancier van Aziatische kant-en-klaar maaltijden voor grootgrutters in een behoorlijk deel van West-Europa. En dus ook voor de Aldi, alwaar mijn oog viel op een bak Babi Ketjap met Bami Goreng. 500 gram voer voor nog geen 3 euro is een prima aanbieding. Niet zo goedkoop als de befaamde Lasagne, want die doet €2,59 voor een kilo voer.
De verpakking ziet er prima uit: aan de voorkant bevindt zich een doorkijkvel, waardoor je zowel de Babi Ketjap als de Bami Goreng prima ziet zitten. Er om heen zit een wrapper van karton met generiek Oosters motief en een foto van de bereidde maaltijd. Kijken of we dat straks na kunnen maken. Op de achterkant staan uiteraard de ingrediënten, de manier van bereiden en de voedingswaarden. Wat direct opvalt is dat er een gigantische berg zout in zit: 133% van de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid. Nu heeft Babi Ketjap van origine ook al vrij veel zout (en veel suiker), maar voor één portie 8 gram zout is echt wel wat gortig. Gelukkig staan er ook op de verpakking dat het om “restaurantkwaliteit” gaat, dus dan komt het goed. Wat dat inhoudt, lezen we iets verder op de verpakking: “Bereid zoals in Aziatische restaurants: volgens traditionele receptuur en op hoog vuur gewokt“. Ah, dat is dus restaurantkwaliteit. Maar dat zegt eigenlijk nog steeds helemaal niets.
Tijd om de koksbuis aan te trekken
Tijd om de boel klaar te maken dan maar. Er staan ook drie verschillende bereidingswijzen op de verpakking: in de magnetron, in de koekenpan/wok of in de oven. Aangezien het slechts één maaltijd betreft en we doen alsof we haast hebben (het is immers Vretecool), pakken we de eerste methode: met de magnetron. En die bereidingswijze past ook geheel weer binnen het Vretecool-principe: makkelijk en snel. Paar gaatjes in het doorkijkvenster prikken, 6 minuten in de magnetron rammen op de hoogste stand en voor de gezelligheid even overgooien in een bord naar keuze.
De Babi en Bami zitten gescheiden in de verpakking, dus eerst even de Bami in het bord jassen om vervolgens de Babi er over heen te lepelen. Het ziet er helaas niet zo wervend uit als op de verpakking, maar heel erg goor ziet het er dan ook weer niet uit. Dit geldt overigens ook voor de geur; die is prima. Zou het dan aan de Aldi liggen? Zijn alle kant-en-klaar maaltijden van de Aldi gewoon prima? We gaan er zo gelijk achter komen, want het is tijd om te proeven.
Hulptroepen
Ook deze keer heb ik er weer hulptroepen bij gehaald in de vorm van de bekende fles Sriracha en voor de verandering ook een wijntje van de Aldi: Southern Creek Chardonnay van de Aldi voor €2,99 per fles. Die wijn is overigens echt het koopje van de week, want het is een puike Chardonnay (etiket is inmiddels veranderd) met aardig wat hout en tropisch fruit. Verwacht geen loeizware, botervette bourgogne, want dat is onmogelijk voor dit geld. Maar het is gewoon een puike fles wijn en met €17,94 voor een doosje, kan je nog eens een flesje extra opendraaien.
Eenmaal de boel opgediend ziet het er, zoals eerder aangegeven, best appetijtelijk uit. De Bami Goreng heeft genoeg vulling in de vorm van hamblokjes, prei en ei en de Babi Ketjap bevat heel veel dikke ketjap en opmerkelijk veel varkensvlees dat voor de verandering nu niet helemaal tot snot gestoofd is, maar gewoon een prima bite heeft. Voordat ik de Sriracha opendraai, eerst maar even proeven, want ook deze keer moet de chefkok weer de kans krijgen zijn gerecht te presenteren zoals hij het bedoeld heeft. En stiekem hoopten we het al, maar je weet maar nooit, het is prima te eten. Zo prima zelfs, dat ik de Sriracha dicht heb gelaten. Dit is gewoon lekker hoog op smaak. Inderdaad, de hoeveelheid zout heeft daar een behoorlijk aandeel in, maar ook de andere smaken, zoals de zoetigheid van de ketjap, komen prima tot zijn recht. Het varkensvlees, de hamblokjes en de eireepjes (eigenlijk eibonkjes) zijn allemaal stuk voor stuk aanwezig tijdens het kauwen.
Conclusie
Wat nu, alweer een prima kant-en-klaar maaltijd? En ook deze keer weer van de Aldi? We hebben al vaker kant-en-klaar maaltijden van andere supermarkten weggewerkt, maar die waren stuk voor stuk niet te hachelen. Dit is nu de tweede maaltijd van de Aldi en ook de tweede maaltijd van de Aldi die dus prima weg te zetten is. Dit betekent uiteraard ook dat we meer maaltijden moeten gaan proberen van de Aldi, maar ook dat we overwegen een Vretecool-bokaal in het leven te gaan roepen om die jaarlijks uit te gaan reiken aan de leverancier van het beste kant-en-klaar voer volgens Vretecool. Het ziet er naar uit dat de Aldi dit jaar met deze Bokaal er vandoor gaat, maar we hebben nog ruim drie maanden, dus nog tijd genoeg voor uitgebreid onderzoek. Tips om de aanstaande hegemonie van de Aldi een halt toe te roepen kunnen jullie uiteraard kwijt in de reacties. Wij gaan in ieder geval opzoek naar meer grootgrutters-kant-en-klaar-maaltijden.
Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.
Suggesties van de pindagalerij? Voer van de Lidl, natuurlijk!
De verse ravioli kun je overslaan, die smaakt nergens naar, maar de verse ‘hussel het zelf maar door elkaar’-salades zijn prima als je haast hebt.
/In huize M. trekken we voor de eerste keer sinds 1 mei een wolletje aan, maar het is wél weer tijd voor een sukadelapje en zelfgemaakte stoofpeertjes. Mmmmm!
*gaat op zoek naar kant en klaar draadjesvlees*
Bestaat: Coertjens stoofvlees.
Voor als je net zo lekker wilt smullen als je hondFriet + stoofvlees is stapelvoer uit de kwaliteitscafetaria./Makkelijk en snel draadjesvlees… krijgt flashbacks naar Terra’s rendang.
Stokjes. Jaja. Met godbetert nog een houdertje er onder ook. Was gewoon met mes en vork niet goed genoeg? Even subtiel aan het Hollandse klootjesvolk laten zien hoe elitair cultureel verheven wij zijn? Dat hoefden wij vroeger aan tafel niet te proberen, stokjes. Die werden fijn rectaal ingebracht, om je weer even down to earh te zetten.
Lol! Met die stokjes in je aars zit je wel lekker stevig down to earth, dat is ook wat waard!
Chardonnay bij Oosters eten??? WTF!
Webbie, op zich heb je volkomen gelijk:
Hoewel ik bij warm weer een zoetige rosé zoals White Zinfandel/Zinfandel Rose ook goed vind weg te klokken.
Maar goed, vandaag voor de allereerste en waarschijnlijk ook allerlaatste keer ben ik naar het dichtstbijzijnde groezelige Aldi-winkeltje gegaan, en heb precies als reet die bami & babi ketjap en “Southern Creek Chardonnay vintage 2017 13%(!)” gekocht. Ik heb net een proefglaasje ingeschonken, en ik moet je zeggen: het smaakt ‘almost, but not quite, totally unlike chardonnay’, meer als een generieke zoetige witte wijn om in een kaasfondue te rossen.
Conclusie: reet’s smaakpapiller zijn echt weggebrand door een leven van sambal en sriracha. Ik maak me nú al zorgen over het avondeten.
/No real chardonnay was harmed during this experiment
Héé, Miester Sanford.
Lummel (wel aanhef in de sfeer van deze site leek me) , neem eerst een hap van de bami alleen, had je gelijk de 500 gr/kilo bak …dus….. bami mee kunnen reviewen.
Ik heb deze maaltijd nu twee keer gekocht. Allebij jaren uit elkaar. En ik ben er ziek van geworden. Ik weet niet wat er in zit. Maar iets is niet helemaal goed met deze maaltijd