Vretecool: Kip Saté van Bicro uit blik

Nieuwe week nieuwe kansen dus ook een nieuw blik opengetrokken hier in de redactiebunker. Want waarom het nuttige niet met het aangename combineren. ten eerste had ik honger (okay, trek) en ten tweede moest er weer een Vretecool gemaakt worden.

Mooi moment om de voedselkluis in de kelder van de bunker open te trekken. Iedereen hier in de bunker houdt nogal van lekker eten (vies eten dus niet), dus koesteren wij onze ingrediënten als ware het goud. Vandaar dat alles netjes in een enorme walk-in-kluis wordt bewaard, met klimaatbeheersing uiteraard, want we gaan niet voor minder. Achter in de kluis hebben wij een klein schap voor Vretecool gerelateerd blikvoer ingeruimd. Kwestie van even door stiefelen en je bent er zo. Wel zo makkelijk en snel.

Satudarah

Twee weken geleden was de Kung Fu Nasi Goreng aan de beurt en omdat het zo’n zonnige dag is vandaag, gaan we wederom op de Indonesische toer. Hoewel, laat ik dat niet te hard zeggen, want straks heb ik een paar heren van BIN of van Satudarah op de stoep staan en hoewel we een behoorlijke bunker hebben, wil ik dat risico toch niet lopen. In ieder geval heb ik een blik Kip Saté (ja, die spatie is bewust) van het Bicro Food b.v. uit Edam uit het schap getrokken.

Op het blik staat dat het om een gerecht gaat. En een gerecht is meestal iets dat op zichzelf staat en dus zonder toevoegingen als maaltijd beschouwd kan worden. Zelfs wikipedia is het daar over eens. Immers:

Een gerecht is een enkelvoudig onderdeel van een diner, of een op zichzelf staande maaltijd. Het is door middel van kookkunst samengesteld uit meerdere ingrediënten.

Premium!

Mooi, er hoeft dus geen rijst of stokbrood aan toegevoegd worden, dit is gewoon lekker makkelijk en snel! Blik open trekken, inhoud in pan kiepen, verwarmen zonder dat het gaat koken en vervolgens overgieten (ja, gieten) in een bord naar keuze. Zo gezegd, zo gedaan. Tijdens het opentrekken van het blik, valt mijn oog op het woord “Premium”. Oh, maar dat is mooi! Dit is dus niet zo maar een blik kipsaté, neen! Dit is premium Kip Saté van Bicro uit blik! Eigenlijk dus de BMW/Mercedes/Audi/Porsche onder de kipsaté uit blik als het ware. Nou, dat treft, want zoals ik al eerder schreef: ik heb trek!

Tijdens het opentrekken van het blik deze keer geen walm tomatensoep die me tegemoet komt. Eigenlijk ruik ik helemaal niets, pas wanneer ik heel dicht op het blik kom, valt er ergens een geur van gemalen pinda’s te bespeuren. Nu loop ik al een tijdje te snotteren, dus dat komt mijn reukzin niet echt ten goede, maar het kan ook komen omdat het spul al voorgeschift in blik zit. Oftewel, de geur wordt netjes afgedekt door een laag olie van een halve centimeter. Je zou verwachten dat de olie afkomstig is van de gemalen pinda’s en er dus ergens wel een pindageur vanaf zou moeten komen, maar het blijkt sojaolie te zijn. En sojaolie ruikt gewoon vrijwel nergens naar, behalve dan naar smakeloos vies.

Kan sporen van kip bevatten

Voor de zekerheid sla ik de gebruiksaanwijzing er toch maar even op na, want het luistert uiteraard wel nauw, een oud lijk de inhoud van een blik opwarmen. “Verwarm de inhoud van dit blik langzaam op in pan of magnetron. Tussentijds voorzichtig omroeren en niet laten koken“. Nu stopt mijn magnetron direct met verwarmen zodra je de deur opentrekt, dus ik laat het bij opwarmen in de pan. Tussentijds roeren gaat zo aanzienlijk makkelijker. Eenmaal in de pan ziet het er nog steeds uit als voorgeschifte satésaus. Ik heb echter nog geen vlees kunnen ontdekken. Maar tijdens het roeren voel ik hier en daar wat weerstand in mijn lepel, waardoor ik er eigenlijk wel van uit kan gaan dat de inhoud van dit blik toch sporen van kippenvlees kan bevatten. Volgens de lijst met ingrediënten moet het ook wel, want een deel van de inhoud bestaat uit bouillon: water en kippenvlees. 40% kippenvlees zelf. Even ging ik er van uit dat de inhoud van het volledige blik dus uit 40% kippenvlees bestond, maar dat bleek 40% van de bouillon te zijn.

Wat verder opvalt aan de lijst met ingrediënten is dat er tarwebloem in zit. Tarwebloem! Heb ik nou zojuist een blik kipsaté open getrokken of een blik ragout? Moet ik er wellicht toch nog pasteitjes bij opwarmen om het gerecht af te maken? Wat is dit dan? Tarwebloem. Wellicht is het bedoeld om de boel te binden, net als het gemodificeerde maiszetmeel. Nou, Bicro, dat is dan niet gelukt, want zowel in het blak als in de pan blijft de boel schiften. Daar valt niet tegenop te roeren. Prompt begrijp ik de melding “niet laten koken” direct een stuk beter. Want bij koken schift de substantie waarschijnlijk zo erg, dat alle ingrediënten prompt als zodanig herkenbaar naast elkaar in de pan liggen te pruttelen.

Op een gegeven moment het vuur maar uitgezet, want de boel pruttelt nog niet en het lijkt warm te zijn. Overgieten (inderdaad) in een bord en tijd om de tafel te dekken. Ik heb tijdens het gieten ergens wel wat brokjes langs zien komen, dus er moet toch iets van vlees in zitten. Ik had namelijk eerst even overwogen om alleen een lepel neer te leggen, maar aangezien het een volwaardige maaltijd MET vlees is, heb ik tevens een mes en een vork ingedekt.

Boy, was I wrong. Zoals op bovenstaande foto te zien is, bestaat de volledige maaltijd uit een bak bruine smurrie die ergens een vermoeden van pindageur heeft. Er moet dus kip in zitten, maar ik heb het nog niet kunnen ontdekken. Wellicht komen hier mijn mes en vork toch nog van te pas, want hiermee kan ik de kipstukjes proberen op te vissen. Uiteindelijk ben ik toch nog 18 stukjes hardere substantie tegen gekomen, die met moeite 1cm3 groot zijn. Verder zit er nog wat afsnijdsel in, maar dat mag geen naam hebben.

En?

Maar hey! Ik maak een Vretecool, of niet! Dus: neus dicht knijpen en een hap naar binnen schuiven. … … … Het smaakt in ieder geval niet naar satésaus. Ook niet naar de als smaakmakers bedoelde ingrediënten. Waar het dan wel naar smaakt? Naar sojaolie. Serieus, het smaakt naar sojaolie. En de kip dan? Hoor ik jullie vragen. Waar smaakt de kip  dan naar? Die smaakt naar een kapot gekookte hamlap. Ik ben serieus nog een keer naar de lijst met ingrediënten gaan kijken of ik het niet verkeerd heb gelezen. Maar nee, de naar kapot gekookte hamlap smakende vleessubstantie is volgens het etiket kip. Zelfs de structuur van het vlees ziet er uit als kapot gekookte hamlap. Het was even tobben om de klevende, als satésaus geadverteerde, substantie van het vlees te verwijderen, maar daarna lag er een stukje vlees op een schaaltje dat ik niet zou willen omschrijven als kip.

Conclusie

Tja, en verder? Verder bestaat mijn complete maaltijd uit blubberige, deels geschifte substantie die te boek zou moeten staan als satésaus. Dus is het eigenlijk wel tijd voor een conclusie. En die is deze keer buitengewoon eenvoudig, want dit is gewoon niet te vreten. Dit heeft niets met satésaus te maken en het vlees heeft niets met kip te maken. De manier waarop de meuk bereid is, doet eerder denken aan een ragout en dat is dan ook niet gek wanneer je bedenkt dat Bicro Food uit Edam vooral “bekend” staan om haar ragouts.

Nu kan je sowieso alles wat er op het blik staat met een korreltje zout nemen (hoewel zout nu juist één van de ontbrekende factoren lijkt te zijn). Het zouden drie porties gerecht moeten zijn, maar het is gewoon een emmer drab. Daarbij is er iets “premium”, alleen ben ik er nog niet achter wat dat dan is. Het zou het materiaal van de verpakking kunnen zijn, maar ik ben niet heel erg thuis in de blik producerende industrie. Verder bestaat de inhoud volgens het blik uit kip en saté (en dus niet uit kipsaté) en dat durf ik ook ernstig te betwijfelen. Daarbij is de verhouding vlees/saus ook absoluut bizar te noemen. Ik denk dat er nog geen 10% vlees in het blik zit. Na de “kip” er uit gehaald te hebben, heb ik de resterende inhoud terug in het blik geschoven. Het blik was bijna weer net zo vol als bij het moment van open trekken. Er was misschien maximaal anderhalve centimeter inhoud verdwenen. Maar daar zit ook aanzienlijk wat “saus” bij, want met het er uit vissen van de stukjes mystery meat, komt er uiteraard ook aanzienlijk wat saus mee.

Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.