Wij van Vretecool zijn als het op food aankomt onverschrokken. Altijd bereid onze culinaire horizon te verbreden Je zult ons dus nooit horen zeggen “dat heb ik nooit gehad dus dat eet ik niet”. Sprinkhanen, ratelslang, mieren, ja zelfs quinoasalada, you name it. Vandaag gaan we zelfs een stapje verder dan dat, where no man has been before, en wagen we ons aan de Unox vegetarische gehaktballetjes in satésaus.
En aangezien vlees eten het nieuwe roken is (het wordt in verband gebracht met beroerte, diabetes type 2, kanker en verbale onderbuik-diahree) wil ik best zo nu en dan de happy vegetariër uithangen voor het goede doel. Dus ik rende zoals gewoonlijk naar Albert Heijn om daar € 3,39 af te tikken voor 400 gram Unox vegaballen die bij de Grote Mensenvriend “in het luxesegment in zakken met satésaus verkocht” worden.
Overigens liep ik met een wijde boog om de Tivall-meuk heen, dat intens smerige spul AH al decennia lang me door de strot probeert te duwen. Aan de onderkant van het marktsegment vleesvervangers is dat een soort buitencategorie, en het was dan ook niet helemaal onbegrijpelijk dat ze onlangs geprobeerd hebben van die slechte naam af te raken door op de verpakking die duivels term Tivall te vervangen door een compleet nieuwe naam: Garden Gourmet. Ik kan je verzekeren dat het dichtst dat dat bij garden komt is als je de composthoop omkeert. Trap er niet in, mensen! Maar ik dwaal af…
Terug thuis van mijn sprintje naar de AH rukte ik de zak open en telde ik 10 ballen in de satésaus. Bereiden is kinderlijk eenvoudig tegen infantiel aan omdat het spul allemaal is voorgegaard: even opwarmen in een pan of de magnetron volstaat. Maar wat een teleurstelling als het eenmaal op je bord ligt! De ballen zijn, op een enorme hoop zout na, letterlijk volkomen smakeloos, en hebben de bite van een natte tampon, de textuur van witbrood zonder korst dat in een beker melk heeft liggen soppen, tegen het plakkerige aan. De enorme hoeveelheid satésaus is waterig, zoet en -in tegenstelling tot de winkelprijs- verre van pittig.
Als dit al op écht vlees moet lijken, dan lijkt het nog wel het meest op geiten testikels (LNSFW) die 14 weken in de marinade hebben gelegen. Het geheel oogt (zie topicplaatje) als het bijproduct van een hond met terminale darmproblemen. Kortom, dit is ronduit junkfood van het ergste soort, Smac uit blik, maar dan van een dubieus C-merk. Dit hoort niet eens in het hondenvoersegment te liggen!
Mijn eindoordeel:
Verpakking: 6,5, wat taai
Inhoud: 0, voortijdig kokhalzend gestopt
Meer Vretecool? Dat kan. We hebben namelijk alle posts van Vretecool gebundeld onder een eigen url: www.vretecool.com. Hoe hard heerst dat dan! Daarnaast is er sinds kort ook een speciaal Vretecool-forum. Hier kan je suggesties achterlaten voor een volgende Vretecool-post, maar je kunt er uiteraard ook je eigen Vretecool-ervaring delen. Vretecool, de meetlat voor je maag.
Bedankt voor de waarschuwing.
Ik blijf het zeggen: alleen eetculturen die speciaal voor vegetarisme zijn ontwikkeld (bv Indiaas) leveren vegetarische gerechten op die te hachelen zijn.
Voor een indonesisch vegetarisch (bij)gerecht: probeer eens roergebakken gemarineerde tempeh. Afgezien van het marineren (wat vanzelf gaat), kost de bereiding 10 minuten. Dat kan zelfs Conimex Terra volhouden, denk ik. Een blok tempeh kost ergens 2 euro, en het resultaat is voldoende voor 4 normale personen of 1 @Monade.
Vretecool probeertips:
Kimchi (hartstikke lekker)
Zeewierpasta (smaakt neutraal, maar je keuken ruikt nog dagen erna als een nog nooit schoongemaakte visafslag)
“alleen eetculturen die speciaal voor vegetarisme zijn ontwikkeld (bv Indiaas) leveren vegetarische gerechten op die te hachelen zijn.”
Daar ben ik het bepaald niet mee eens. Er zijn talloze gerechten zonder vlees uit alle keukens over de hele wereld die echt zalig zijn. Wat wel altijd misgaat is als een gerecht waar vlees in hoort, vegetarisch wordt gemaakt. Dat is dé beginnersfout van de neovegetariër.
Beter te eten dan die Terra-meuk dus
Ik lach me elke keer weer rot als ik verstokte vleeseters vleesvervangers zie testen. Echt, op de kipstukjes van de vegetarische slager na is dat allemaal niet te vreten.
Probeer eens gewoon een gerecht zonder vlees uit een bekende keuken. Bijvoorbeeld Italiaanse melanzane schotel, of Indiase korma met naanbrood. Maar ook een pizza zonder vlees kan echt heerlijk zijn. Wat dacht je van een gerookte bonenschotel van de barbecue of een groenten-tajine met harissa. Sambalboontjes, sajoergroenten, zuurkoolstampot met ananas en oude kaas, shakshuka met eieren, roti met pompoen en aubergine. Ik kan zo nog wel even doorgaan. Stuk voor stuk authentieke gerechten waar simpelweg geen vlees in hoort en allemaal echt schofterig lekker en gezond!
Nou leg ik zelf ook graag eens een lamsbout of steak op de barbecue, maar dat gebeurd slechts zelden. Voornamelijk omdat van al het lekkers dat er is, slechts een heel klein deel uit vlees bestaat. Verbreed je horizon eens en ga morgen shakshuka maken!
Hoho, kipstuckjes hè. Want we mogen de klant wel voorliegen (kip), maar het nepvlees moet toch een beetje herkenbaar zijn als nep (dus stuckjes). Gelukkig merk ik dat Unox ook de conventie aanhoudt dat er een c ingecodeerd wordt voor nepvlees (dat maakt herkenning toch makkelijker). Enige nadeel is dat een beetje vleeseter nu ook sucadelapjes links laat liggen, je weet immers maar nooit.
Ik vond die kipstuckjes meer konijnig, trouwens. Of kalkoen, misschien.
Ober, er zit haar op mijn ballen.
Ik word pas bang als je met een recept voor stalen ballen in Ketchup komt.