Weet je nog waar je was toen Fortuyn werd doodgeschoten? Herinner je je nog wat je deed toen de aanslagen op de Twin Towers plaatsvonden? Waar was je mee bezig tijdens de Bijlmerramp? Volendam? Tsunami? Vuurwerkramp? De verkiezing van President Trump…?
Waar was je?
Er zijn gebeurtenissen die zoveel indruk maken dat je je de rest van je leven herinnert waar je was of wat je aan het doen was. Momenten waarop je met open mond naar de tv aan het kijken was of met klapperende oren naar de radio luisterde. Hoe komt het dat je bijvoorbeeld nog goed weet dat je als 16-jarige je zes maanden verkering met je vriendje aan het vieren was toen die vliegtuigen het WTC in vlogen, maar niet meer wat je drie dagen geleden hebt gegeten? Hoe kan het dat je je precies herinnert dat je in de huiskamer met een vriendin telefoneerde en plotseling op tv zag dat Pim Fortuyn is neergeknald, maar dat je je niet meer herinnert wat je voor je verjaardag kreeg twee maanden geleden? Herinneringen zijn vreemde dingen.
Vandaag
Vandaag is zo’n dag. Ik zal waarschijnlijk voor de rest van mijn leven herinneren hoe ik vannacht om half twee wakker werd en met toegeknepen oogjes de nos-app opende om te zien hoe het ervoor stond met de verkiezing in de VS. 
Mijn verbazing was op dat moment al vrij groot, maar ik viel gelukkig weer snel in slaap. Toch zal ik vast niet meer vergeten hoe ik na nog een paar uren blissful slumber opnieuw de app opende en tot mijn verbijstering zag dat de race geracet was in het voordeel van Donald Trump.
Ik zocht op dat moment direct de duct tape om mijn kaak weer aan mijn hoofd te bevestigen, maar in die zes zoekminuten werd het al officieel:
Dit zijn momenten die de geschiedenis in gaan, momenten die je inderdaad gewoon jaren later nog weet te herinneren. Het zijn momenten waarop er iets bijzonders, vreselijks of in dit geval bizars gebeurt. Die dingen blijven nou eenmaal veel langer en beter hangen dan verjaarscadeaus of aardappelkroketjes. Ik had de duct tape op dinsdag al gekocht, omdat FiberFix niet te koop is in Nederland, maar ik had niet verwacht die zó snel nodig te hebben.
Waar was je toen Donald Trump president werd?
Ik lag in bed met een iPhone 5c in mijn handen. En jij? Waar was jij?
Ik was bij kennissen op bezoek en we keken CNN van tien uur ’s avonds tot zes uur ’s ochtends, met bier en wijn en hapjes ruim voorhanden. Ik was de enige die Trump ongeveer 50% kans toedichtte, onder wijd gehoon. Zíj denken dat in Amerika de komende 4 jaar linkse baby’s op het McDonaldsmenu komen te staan , ík denk dat het allemaal wel gaat meevallen met het beleid van miester Tramp. Een rechtse Hopey McChange is namelijk net zo met handen en voeten aan de realiteit gebonden als een linkse.
/Told. You. So.
LOL, filmpje!
Sargon of Akkad: The State of the Media After Trump #DrainTheSwamp
Ik was aan het werk in Amsterdam voor een Amerikaans bedrijf
Gewoon aan het slapen… We veranderen er niets aan en de wereld draait nog steeds
Waarom maakt iedereen dit zo groot? Zo veel macht heeft de president van Amerika helemaal niet en zijn geouwehoer is voor 99% verkiezingsretoriek, dus waar hebben we het over? Het enige effect wat dit heeft, is dat het imago van Amerika weer eens een ernstige deuk oploopt, maar daar heeft volgens mij nog nooit iemand wakker van gelegen. Trump kan niets zonder het congres, dus de wereld zal echt niet vergaan. Een egoistische idioot heeft het gewonnen van een andere egoistische idoot en beide waren een uitzonderlijk slechte keuze, dat is het enige bijzondere aan deze uitslag.
Trump heeft nu een meerderheid in de senaat, het huis en de supreme court mee. Alle tegendruk moet komen van politici uit zijn eigen partij met een ruggengraat.
En daarom maken mensen dit groot.
Ik moet dat nog zien. De Republikeinen hebben een meerderheid in de senaat, het huis en de supreme court, maar Trump heeft zo veel tegenstanders gemaakt, dat van zijn grote beloftes nooit iets gaat komen. Trump vocht tegen “the establishment”, maar is er gewoon een onderdeel van geworden (en eigenlijk altijd geweest). Trump is waarschijnlijk een lame duck, maar dat had Clinton ook geweest. De US kon niet winnen, wie er ook potus zou worden.
“Waar was je toen Donald Trump president werd?”
Bij VS-verkiezingen is het natuurlijk wel makkelijk onthouden: Dezelfde plek als toen ik geschokt wakker werd met Dubya als prez, toen ik geschokt wakker werd met alweer Dubya als prez, toen ik wakker werd met de eerste kleurling in het witte huis (en herhaal): Mijn bed. Die lui hebben nu eenmaal niet het fatsoen om hun nieuwe president uit te roepen op een anständige tijd.
Al wordt het voor mij ondertussen wel een kunst om te onthouden wel bed dat was.
Nee helaas, ik bedoel vanwege verhuizingen.
Weet je, ik denk dat ik het toch maar gewoon moet gaan doen dit jaar: het minst slechte alternatief uitzoeken (op zich al een hele klus), lid worden en mee campagne voeren, al is het maar een klein beetje. Want het houdt kennelijk inderdaad niet op, niet vanzelf. En hoe meer toch wat slechtere alternatieven we blijven verkiezen, hoe harder de roep om het allerslechtste alternatief wordt.
En als iemand me dan vraagt waar ik was toen ik bedacht dat ik dat maar moest doen kan ik zeggen: “Voor mijn telefoon, met de Amerikaanse verkiezingen erop.”
Nee, ik denk zelf ook dat het een kutidee is, maar ik ben het serieus aan het overwegen op dit moment.
Thuis… zachtjes snikkend. Om half twee gaan slapen. Het voelde gewoon niet goed. Vanochtend vroeg durfde ik haast niet te kijken… maar dan zie je het opeens toch. Bam!!!!
Nee, geen verassing. Net als de Brexit geen verassing was en de monsterwinst van Wilders straks ook niet.
De westerse wereld is decadent geworden en neemt niet meer de moeite om na te denken. Zelfs al heb je het beter dan 80% van de wereldbevolking, toch blijven kankeren dat het zo slecht gaat. Dat er mensen om je heen veel meer hebben dan jij. Verveeld van fast food en pulp TV wordt de schuld van die ontevredenheid altijd bij een ander gelegd. De intellectuelen, de minderheden, de anders-gelovenden, de bankiers. Allemaal schuldig!
Voedingsbodem voor populisten als Le Pen, Erdogan, Wilders, Poetin en Trump.
Normaal valt de populist weer even hard als hij gestegen is zodra hij z’n geschreeuw waar moet gaan maken. Maar daar hebben ze tegenwoordig een antwoord op bedacht. Maak de pers en de oppositie monddood voordat de waarheid boven tafel komt. Poetin deed het voor, Erdogan volgde z’n voorbeeld en ik zie Trump er ook voor aan. Het vrije, zogenaamd tolerante westen kan zomaar naar een dictatuur afglijden. En dan maar hopen dat de populistjes -die toch al niet om hun geduld en tolerantie bekend staan- het onderling niet aan de stok krijgen, want dan wordt er voor je het weet met nukes gesmeten. De atoombom als ultiem bewijs van je mannelijkheid.
Ploppo, we doen een spelletje.
Stel eind deze maand veegt een storm de kust schoon bij Scheveningen. Omdat er in maart verkiezingen aankomen, mag elke partij een strandpaviljoen neerzetten. De partijen staan keurig op idiotologie van links naar rechts. Iedere partij heeft een terras en zo, alles ingericht (meubilair, licht, muziek) naar de ‘smaak’ van de potentiële kiezer. En er is niet meer personeel dan dat de partij zichzelf aan zetels toedicht. Wat er op de menukaart staat, wat de prijzen zijn en welke kortingen er op de consumpties gegeven worden is aan de partij.
Welke tent zit met een terras zonder gasten en wijt dat aan de opkomst of het klatergoud van de concurrent?
Welke partij heeft te weinig of onbekwaam personeel en een veel te klein terras, maar wel de koffie en de ambiance voor de dagtoerist?
Verbazend, die vervreemding van de politiek; die discrepantie tussen verwachting en realiteit.
Denk niet dat de bezoekers alle menukaarten gaan vergelijken.
Het terras dat zich het dichtst bij de parkeerplaats bevindt zit het volst.
Dat is die luiheid waar ik het over had.
Verder scoor je beter met een bord “De koffie bij de buren is koud!” dan met “Onze koffie is vers gezet”, hoewel dat laatste natuurlijk politiek handiger is omdat het nooit gelogen is, ook al zet je ’s morgens 30 liter voor de hele dag.
Als de buurman Duitse pullen plop tapt en jouw favoriete muziek draait, dan loop je het tentje met formica tafeltjes, kartonnen bekertjes en kutkoffers voorbij.
Alhoewel de biologische Chardonnay met Justin Bieber wel populair zal zijn, zelfs als de bezoeker aan het eind van het loon nog maand over heeft.
Mijn mond hangt al 10 dagen wagenwijd open. En alle weddenschappen sindsdien gewonnen.
http://www.cnbc.com/2016/10/28/donald-trump-will-win-the-election-and-is-more-popular-than-obama-in-2008-ai-system-finds.html
De aanslag op de Twin Towers en de dag dat we hoorden dat Donald Trump president werd.
Toeval of niet, beiden op nine one one (of zoiets).
Ik kan me niet herinneren waar ik was toen de Twee torens instortten. Of op de andere momenten genoemd in bovenstaand stuk. Blijkbaar niet veel indruk gemaakt.
Ik weet wel waar Hoofdmeesteres is in een half uur: hangend in de touwen.
http://static.boredpanda.com/blog/wp-content/uploads/2016/11/funny-reactions-trump-winning-presidential-elections-2016-55-582313a6edba9__700.jpg
Ik weet nog niet waar ik was toen Trumpie president werd, op 20 januari a.s. Maar ik houd jullie op de hoogte. . .
Weet wel dat ik niet in de buurt zal zijn van onze Popu-gekkie Widlers.
Die zal dan wel in Washington zijn. Hoewel, misschien wacht hem ook nog een verrassing.
Verkiezingen in januari zoal Wiegel wil?
Waar was hij toen …
http://www.vintag.es/2016/11/13-black-and-white-portrait-photos-of.html