Doorgaans kan de zo erudiete, contemplatieve wetenschap tot op het bot verdeeld zijn, maar of men nu het logisch positivisme van Karl Popper aanhangt, of de paradigmawisselingen van Thomas Kuhn, de hele academische wereld heeft een schijttyfushekel aan Nickelback. U weet wel, dat Canadese equivalent van Kane.
Achteraf heeft het nog best lang geduurd voordat er een Wetenschapper onderzoek deed naar die universele haat tegen Nickelback, die zelfs in de ergste religieuze Midden-Oosten conflicten nog mensen weet samen te brengen. Als Ajax en Feyenoord-supporters met elkaar op de vuist dreigen te gaan. volstaat het om “Nickelback” te roepen en men klopt elkaar gebroederlijk op de schouder in de wetenschap dat er meer is dat hen verbindt dan hen verdeeldt. Terug on-topic: Die langverwachte wetenschapper heet Salli Anttonen, de dame studeert aan de University of Eastern Finland, en publiceerde haar resultaten in het toonaangevend wetenschappelijk tijdschrift Metal Music Studies, een uitgave van de prestigieuze International Society for Metal Music Studies, onder de pakkende titel “Hypocritical bullshit performed through gritted teeth: Authenticity discourses in Nickelback’s album reviews in Finnish media”. Daartoe analyseerde Salli talloze recenties van Nickelback (zowel albums als optredens) in Finse media uit het tijdvak 2000-2014 en analyseerde die zorgvuldig. Daarbij merkte ze op dat er een correlatie bestaat tussen het toenemende succes van de band (NSFW!), en de almaar negatievere bejegening van de Canadese poedelrockers door de Finse muziekjournalistiek. Daarbij ging het al snel niet meer over de muzikale kwaliteiten van Nickelback, maar om de normen en waarden waar Nickelback voor staat: te bedacht, geldbelust, commercieel en saai. Salli concludeert dat door de geloofwaardigheid van Nickelback tot nul te reduceren, de journalisten in feite bezig zijn hun eigen geloofwaardigheid op te krikken. Haar eindconclusie is dat Nickelback te veel met alle winden mee wil waaien, en teveel aan de verwachtingen wenst te voldoen. Dit wordt in de Finse media gezien als een holle imitatie, incompetent gedrag, commercieel gehaaid en een gebrek aan eigen smoel. Inderdaad: het is net Kane.
