Veel te veel woorden over Lonneke’s “Links is infantiel”

Lonneke (wie?) is rechts, gefrustreerd en heeft, naar eigen zeggen, geen vrijheid van meningsuiting. Die vrijheid is volgens haar ‘een illusie’, zo schrijft ze op The Post Online. En dat is de schuld van links, aldus Lonneke.

Want links is agressief, intolerant en infantiel. Wat Lonneke hier bedoelt is “het niet met haar eens”, en dat is een gegeven dat ze alleen kan weten omdat ze haar vrijheid van meningsuiting (een illusie!) heeft gebruikt om haar mening te uiten. Hoewel blijkbaar het Lonneke bedienen van repliek volgens haar gelijk staat aan haar de vrijheid van meningsuiting ontnemen, lijkt het ons toch even nodig om het epistel van Lonneke wat nader te bekijken.

Allereerst over de ‘illusie’. Eigenlijk is het ongelooflijk dat we dit nog moeten uitleggen, maar Lonneke: dat is dus niet de vrijheid om alles te mogen schreeuwen zonder dat er consequenties aan zitten. Als jij je bijvoorbeeld bij een partij aansluit waarvan de leider roept dat Europa voornamelijk blank moet blijven, dan ben je lid van een racistische partij. Het benoemen van dat soort problemen is niet het afnemen van je vrijheid van meningsuiting. Het is tevens een stokpaardje van rechts, waar ‘dingen benoemen’ zo enorm nodig is dat de kampioen ervan inmiddels veroordeeld is omdat hij er wel heel ver in ging.

We kennen Lonneke natuurlijk verder niet, maar links probeert haar al tien jaar lang de mond te snoeren. Of haar hele omgeving. Ze heeft die blijkbaar gelijkgesteld. In ieder geval probeert men haar de mond te snoeren. Vandaar dat ze nu haar mening op TPO geeft. Daaruit kunnen we concluderen dat links of haar omgeving enorme faalhazen zijn omdat ze iemand van nog geen 14 de mond niet hebben weten te snoeren, en daarna met tien jaar proberen NOG NIET. Of dat het niet waar is, en dat Lonneke bedoelt dat mensen die roepen dat alle zwarten maar terug naar Afrika moeten racist noemen ‘hen de mond snoeren’ is.

Enfin, we lezen even verder over wat links allemaal fout doet. Aldus Lonneke:

Oh wat voelt het goed om die arme vluchtelingen binnen te halen! Oh wat voelt het goed om iedereen alle ruimte te geven om hun eigen cultuur te behouden! Oh wat voelt het goed om op te komen voor de zielige minderheden! Ze kijken niet verder naar de gevolgen van al hun feel good praktijken. Feit is dat Europa nu flink in de shit zit en dat het met de dag erger wordt.

Dat zogenaamde ‘feit’ van Lonneke is aantoonbare onzin. Nederland is één van de veiligste landen ter wereld en het gaat alleen maar beter. Er is genoeg te verbeteren, maar het lijkt ons dat het feit dat een 23-jarige zwemjuf ook psychologie studeert (en nog even het hoofdstuk ‘projectie’ erbij moet pakken) wel aangeeft dat we hier niet bepaald ‘in de shit’ zitten. In tegenstelling tot, bijvoorbeeld, Syrië, waar je meer ruïnes en puin vindt dan overeindstaande gebouwen. In Nederland maken we ons zorgen om de fijnstof die houtkachels uitstoten in woonwijken. In Syrië gaat men dood door zenuwgas in woonwijken. Dat is allemaal niet bedoeld als ‘oh, zie je wel, hij speelt de zieligheidskaart voor vluchtelingen’, maar meer als een stukje perspectief over wat ‘in de shit’ zitten betekent.

Daarnaast insinueert Lonneke hier blijkbaar dat rechts wel even voor iedereen wil bepalen hoe diens cultuur in elkaar moet zitten. Over vrijheid gesproken, zeg. Om een stukje echt Nederlandse cultuur aan te halen, hierbij een citaat uit Dirk Witte’s meest beroemde liedtekst uit 1917:

De mensen ze schrijven je leefregels voor
Ze geven je raad en ze roepen in koor:
Zo moet je leven!
Met die mag je omgaan, maar die is te min
Met die moet je trouwen, ook al heb je geen zin
En daar moet je wonen, dat eist het fatsoen
En je wordt genegeerd als je ’t anders zou doen
Als had je iets vreselijks misdreven
Mens, is dat leven?

Dit zouden we aan Lonneke graag willen meegeven: Mens, durf te leven! Dit protestlied is niet voor niets een erfstuk van de Nederlandse cultuur, waar kunstenaars met hun rebelse mentaliteit al generaties lang wars zijn van de ‘zo hoort het’-doctrine. Overigens is dat niet per sé links, want aan de rechterzijde van het politieke spectrum wordt al een tijd een hetze gevoerd tegen zowel fatsoen als ‘deugen’, alleen dan niet zozeer vanuit het spectrum van persoonlijke vrijheid maar meer omdat rechts graag zonder weerwoord wil kunnen zeggen dat er met de zondebok van de week iets mis is. Iets waar Lonneke zelf trouwens ook over klaagt:

Vrienden keren je de rug toe omdat je rechts bent.

Maar hier is het ding: dat is vrijheid. Je kunt mensen niet dwingen om je vriend te zijn. Jouw vrijheid van meningsuiting betekent niet dat mensen je mening ook aan moeten horen – het betekent slechts dat de overheid je er niet om zal vervolgen (en zelfs daar zitten grenzen aan). Naast Dirk Witte klaagde ook een NSB’er in een lied over het sociale isolement dat hem ten deel viel door een praktijk die vroeger een stuk letterlijker was dan die waar rechtse mensen links tegenwoordig van beschuldigen: wegkijken.

Dat kun je intolerant noemen, maar agressief is het niet. Bovendien, een echt feit is dat de NSB stond te juichen toen Hitler Nederland binnenviel en Joden over de kling ging helpen. Dus achteraf gezien hadden de wegkijkers toch wel ergens gelijk.

Tot zover het redelijke deel van Lonneke’s betoog. Nouja, verhoudingsgewijs redelijk. Het volgende punt dat Lonneke aansnijdt is namelijk het klimaat. Volgens Lonneke is langetermijndenken over het klimaat onzin en kinderlijk. We doen even moeite om niet gewoon heel kinderachtig Lonneke uit te lachen om zoveel domheid, en doen dat niet. We wijzen haar wel even op haar ongelijk wat de menselijke factor betreft. 90% zekerheid is namelijk best een aardig uitgangspunt. Als je 90% zeker weet dat je morgen doodgaat, ga je vandaag wat leuks doen. En als je 90% zeker weet dat je de loterij gaat winnen, koop je een lot. De 10% kans dat je ernaast zit negeren is stupide. Wat we ook doen is het volgende citeren:

Daarbij vind ik het uitermate arrogant van links om te denken dat wij sterker zijn dan de natuur.

Nou, Lonneke zou daar prima gelijk in kunnen hebben. Wellicht redden we het niet om de klimaatverandering nog te keren. Tenslotte zijn we als mensheid gewoon een plaag op deze aardkloot en gaat er van alles in de natuur (want ja, we zijn wel sterker dan een heleboel dingen in de natuur. Althans: sterk genoeg om het te slopen) kapot door onze absurdistisch groeiende aanwezigheid.

Maar stel, je wordt uit een vliegtuig gegooid en je hebt een kans dat de parachuut op je rug opent en je leven gaat redden. Het is geen 100%. Het is geen 50%. Je weet helemaal niet wat de kans is, maar je weet 90% zeker dat je het sowieso niet overleeft als je niet aan dat koordje trekt.. natuurlijk trek je dan aan het koordje. Lonneke niet, want die heeft “andere prioriteiten”.

Daarmee komen we bij het laatste stukje van Lonneke’s “Links is infantiel”-betoog, waar ze links (iedereen) beschuldigt van kop-in-het-zand-politiek. Ja, letterlijk de alinea nadat ze simpelweg de consensus in de wetenschap ontkent, beschuldigt ze anderen ervan de kop in het zand te steken en (jawel) weg te kijken. Waarom? Moslims, natuurlijk. Want in het wereldbeeld van Lonneke is wetenschap maar een mening, maar staat het sprookjesboek van de Islam voor wat moslims vinden. Allemaal. Het staat tenslotte in een boek, dus moet het wel waar zijn. Toch?