Goed, we begrijpen dat het runnen van een staatsbedrijf geprivatiseerd Nederlands openbaarvervoerbedrijf niet extreem makkelijk is, maar echt rocket science is het nou ook weer niet.
Toch blijkt het voor de gemiddelde NS-er geen sinecure te zijn om de boel een beetje ordentelijk te laten verlopen. Want er wordt momenteel (eigenlijk al de afgelopen jaren) Fyra op Fyra fail op fail gestapeld. Dat heeft eind oktober 2015 al de kop gekost van staatssecretaris Wilma Mansveld, maar haar opvolger Sharon Dijksma (Hallo, daar is ze weer) heeft tot nu toe ook het tij niet kunnen keren (wellicht ligt ze in de weg).
Vanmorgen konden we al lezen dat de Intercity Direct last had van de wind op de Moerdijkbrug (officieel “Brug Hollands Diep“). De stroomlijn zorgt er voor dat de trein erg vatbaar is voor windstoten. Je zou verwachten dat stroomlijn juist voor beter verplaatsing van lucht lange het apparaat zou zorgen, maar bij de Intercity Direct is dat precies het tegenovergestelde. Daarbij is het toch op zijn minst opmerkelijk te noemen dat een trein van honderd miljoen miljard kilo blijkbaar pardoes van een brug af kan waaien.
Het gevolg is in ieder geval dat de Intercity Direct door NS personeel al Intercity Defect wordt genoemd en één op de tien (ja! 1 op de 10!) treinen uitvalt. Dus één op de tien Intercity Direct treinen komt niet aan op de plaats van bestemming, zoals jullie hier begin vorige maand ook al konden lezen.
Maar het kan blijkbaar dus nog gekker bij de Nederlandse Spoorwegen. Zo valt het optellen van een aantal vastgelegde cijfers een vrijwel onmogelijke taak te zijn voor de blauw gele broeders:
onlangs meldde de NS dat ze tot tweemaal toe het aantal zitplaatsen in de Intercity Direct verkeerd had berekend
Laat dat even goed tot je doordringen. De NS telde de zitplaatsen van de treinopstellingen en maakte daar fouten in. Per wagon staat naast de deur exact aangegeven hoeveel zitplaatsen er in een trein zitten en ik mag aannemen dat de NS contractueel ook het één en ander heeft laten vastleggen over het aantal zitplaatsen per wagon. Dus ergens moet het optellen van die cijfers per treinopstelling niet echt vreselijk moeilijk zijn. Dat is het dus wel.
Aangezien de NS afgerekend wordt op het verplaatsen van het aantal zitplaatsen, dachten ze daar in Utrecht dat het wel een goed plan was om er een aantal sjoemelstoelen bij te duimzuigen. Want meer stoelen is meer doekoe, of in elk geval geen boete. Volgens de NS heeft de fout bij de berekening van het aantal zitplaatsen te maken met de “berekeningssystematiek”. Jullie begrijpen: wij zijn enorm benieuwd naar deze berekeningssystematiek. Want hoeveel anders dan 14 + 14 + 14 = 42 kan het zijn?
De NS zijn nog altijd niet geprivatiseerd, ze failen zo hard dat geen enkele minister dat nu toe heeft aangedurfd. De staat is nog 100% eigenaar, maar heeft helaas niet veel te zeggen bij het verzelfstandigde bedrijf. En die brug is dan weer een fail van ProRail, daar hadden ze kunnen weten dat treinen op hoge bruggen last kunnen hebben van de wind. Met wat beschutting was dat zo opgelost.